Terk Edildin! İşte Bunu Nasıl Aşabilirsiniz?

Hepimiz oradaydık. Bizi sevmeyen birine aşık olduk. Çeşitli çıkış çizgileri duyduk: "Sanırım diğer insanları görmeye başladığımız zamanı", "Seni seviyorum, ama sana aşık değilim" ya da "Sen değil. Bu benim."

Başka bir kişi telefon mesajlarını geri döndürmeyi bıraktığında kabul etmek zor, ancak ayrılmadan sonra aramaya devam ettiklerinde daha da kötü. Halka açık bir yerde sevgi nesnesine koşmak da, özellikle kalıcı göz teması oluşturarak karışık sinyaller verirse bir katildir. Nasıl yaptığınızı görmek için sık sık bir e -posta gönderdiklerinde yardımcı olmaz.

Aksine, kendinize yalan söylemenizi gerçekten kolaylaştırır. Kendinize bu bireyin sizi gerçekten sevdiğini, ancak incinmekten korktuğunu söylersiniz. Zavallı şey! Keşke onları tamamen acıyı indüklemekten aciz bir ruh olduğunuza ikna edebilseydiniz. Keşke güvenilirliğinizi, bağlılığınızı kanıtlayabilirsiniz. Onu kazanacaksın! Onun görüşünü yapacaksın! Olacaksın!

Sizi içeren neşeli sahneleri tekrarlayarak geceleri uyanık yalan söylüyorsunuz. Üçüncü sınıf Noel yarışmasından çizgilerinizi mum şamandıra yemeğinde okurken size baktığı ihale yolunu hatırlıyorsunuz. Onu kıyıda öperken alt dudağının verim dolgunluğunu akla getiriyorsunuz. Elbette bu kişi seni seviyor! Neden bu kadar sevgi dolu bir terörle yaşamalılar ve sevilmeliler?

Ve böylece gidiyor. Sizi sevmeyen birinin aslında yaptığını, kendinizi gerçekten mutlu edecek biriyle tanışma fırsatlarına kör eden olduğuna inanmaya kapılırsınız.

Sık takıntıyı bırakana kadar devam edemezsin, ama bu söylenmenin yapılması daha kolay, değil mi? İşte benim için işe yaradı:

Birine rahatsız etmesini söyle. Sevginizin nesnesiyle temastan vazgeçmeniz gerektiğinden, sizinle temastan vazgeçmeleri gerekir. Bu kişiye arkadaş olmaya hazır olmadığınızı söyleyin ve olup olmayacağınızı bilmediğinizi söyleyin. Refahınıza sordukları patronluk e-postalar okunmamış ve spam olarak işaretlenecektir.

Sizi rahatsız eden her şeyi yazın. Döküldükten sonra, tamponu idealize etmek doğaldır. Neşeli olayları ve hassas anları hatırlıyoruz, ancak kaşına yapışmış bir çırpılmış yumurta damlası ile sohbet ettiği zamanı veya maskara'nın göz yuvalarında parçalanma şeklini unutuyoruz. Victoria'nın gece masasında tuttuğu gizli kataloglarının yığını veya 4 yıldızlı restoranlarda anahtar kelimeleri kullanmaya sevkini unutuyoruz. Kimse ideal değildir. Herkesin kusurları vardır, bu yüzden sevginizin en kötü özelliklerinin nesnesinin bir listesini yazın ve her ikinizin de her ikinizin de her ikinizin de aklınızda güneşin etrafında kandırdığı her seferinde çekin. Banyo aynanıza bir kopyasını bantlayın, böylece sabah ilk iş görürsünüz.

Tüm hatırlatıcıları atın. Hatta hediye olması bile gerekmez. Tartıştığınız bir kitap, paylaştığınız bir şişe şarap hala mutfak tezgahınızda veya toplu olarak uyuduğunuz çarşaf olabilir. Her şeyi değiştirerek kendinizi iyileştirin. Taze başlayın.

Radyoyu kapatın. Kendi işinize bakıyorsunuz, çok güzel yapıyorsunuz, teşekkür ederim, aniden bir şarkı radyoda takıntınızın nesnesini hatırlatan bir şarkı geldiğinde. Kanalı değiştir. Radyoyu yakalayın. Hızlı davranın ya da bir anda başladığınız yere geri döneceksiniz, aşık olma, sarsılmış, depresif, iyimser ve sanrılı olma döngüsünü tedavi edin.

Bireyi kovucu bir şekilde hayal edin. Sevgimin nesnesinin bir beyzbol şapkası bile olmaması önemli değildi, başarılı bir teknik "kendimi kapatabildiğim" bir restoranda bir beyzbol şapkası giydiğini hayal etmekti. Bir restoranda beyzbol şapkası giyen bir adamdan gerçekten nefret ediyorum. Kesinlikle seni kapatan şeyler var. Takıntınızın nesnesinin onları yaptığını hayal edin.

Taahhütte bulun. Bizi inciten insanlara takıntılı olmamızın nedeni, rahat olmasıdır. Heck, bazen eğlenceli. Ancak hak ettiğiniz sevgiye devam etmek için, takıntıyı durdurmak için bir taahhütte bulunmanız gerekir. Öyleyse yap. Unutmayın, sevginin tam tersi nefret değildir. Kayıtsızlık. Sizi inciten adama kayıtsız olduğunuzda, gerçekten özgür olacaksınız ve gerçek mutluluk yolunuz olacaksınız.